Monday, July 31, 2006

कुणीतरी असलं पाहिजे...

कुणीतरी असलं पाहिजे...

कुणीतरी असलं पाहिजे...
संध्याकाळी घरी गेल्यावर
आपल्यासाठी दार उघडायला..
सकाळी घरातून बाहेर पडताना
“लवकर ये” असं सांगायला...

मीटिंग मधून बाहेर आल्यावर
“back” असा मेसेज टाकायला...
“कंटाळा आलाय” हे कंटाळवाणं वाक्य
कंटाळा येईपर्यंत सांगायला...

इच्छित स्थळी पोचल्यावर
“सुखरूप पोचले” चा फोन करायला...
ट्रेक साठी जाताना “फार भिजू नकोस”
असं बजावायला...

उशीर होत असेल, तर
“जेवून घ्या” असं सांगायला...
कितीही वेळा सांगितलं तरीही
आपल्यासाठी जेवायचं थांबायला...

घरी आल्यावर आज काल झालं
ते सगळं सगळं सांगायला...
कटकटींचं मळभ हटवून
मन स्वच्छ करायला

8 Comments:

Blogger शैलेश श. खांडेकर said...

अमृता,

कविता छानच जमली आहे.

उशीर होत असेल, तर
“जेवून घ्या” असं सांगायला...
कितीही वेळा सांगितलं तरीही
आपल्यासाठी जेवायचं थांबायला...


विशेष आवडले.

12:42 AM  
Blogger Akira said...

amruta...kavita surekh aahe :)

btw you hv been tagged...for details visit..http://dhyaas.blogspot.com/2006/08/blog-post.html

9:57 PM  
Anonymous Anonymous said...

Nice Poem : yograut@gmail.com

2:11 AM  
Anonymous Anonymous said...

इच्छित स्थळी पोचल्यावर
“सुखरूप पोचले” चा फोन करायला...
ट्रेक साठी जाताना “फार भिजू नकोस”
असं बजावायला...


he vishesh avadale

1:35 AM  
Blogger Devaki said...

Very cute poem...
-Devaki

12:15 PM  
Blogger Unknown said...

I really liked ur post, thanks for sharing. Keep writing. I discovered a good site for bloggers check out this www.blogadda.com, you can submit your blog there, you can get more auidence.

2:22 AM  
Blogger Maitreyee said...

sahii..:)

1:15 AM  
Blogger crypticrow said...

beautiful!
i dont know why have u stopped writing anymore..all the posts are 'apratim'! esp your flow in marathi!

please please continue writing! :):) it's a request!

11:53 AM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home